De zaal is uitermate geschikt voor het organiseren van bijeenkomsten zoals congressen, diners, symposia, productpresentaties, exclusieve beurzen of spetterende feesten.

De Effectenbeurszaal is een inspirerende zaal, die door de jaren heen op uiteenlopende manieren is ingezet. Net als de Grote Zaal is de Effectenbeurszaal geschikt voor het organiseren van grootschalige congressen, diners, symposia, productpresentaties, exclusieve beurzen of spetterende feesten.

Waar het heldere noorderlicht vroeger gebruikt werd om graankorrels te inspecteren, vormt het nu de perfecte setting voor congressen, seminars en evenementen.

Deze ruimte is nu een uitstekende schakel tussen de hoofdentree en diverse grote congres- en evenementenzalen.

De Berlage zaal was de kroon op het werk van architect Berlage, die de vergaderzaal decoreerde met een glas in loodraam van Antoon Derkinderen, met daarin diverse personificaties van planeten, maar ook van de stad Amsterdam.

De Keurzaal bevindt zich aan de noordkant van de Beurs van Berlage en kijkt uit over de oude haven en het Centraal Station van Amsterdam.

De Veilingzaal zit schuin boven de Graanbeurszaal en is via het trappenhuis makkelijk te bereiken.

In 1912 kreeg de Effectenbeurs haar eigen pand aan Beursplein 5, naast de Beurs van Berlage. De Administratiezaal is vanaf dat moment gebruikt voor diverse beurzen en bijeenkomsten.

Albert Verwey (1865-1937) kreeg van Berlage de opdracht te bedenken welke wandversieringen, sculpturen en reliëfs in het beursgebouw moesten komen.

De ontvangkamer diende in 1907 als bestuurskamer van de Kamer van Koophandel en Fabrieken. Tegenwoordig wordt deze zaal nog steeds gebruikt als vergaderzaal.

De Blauwe Kamer hoorde in die tijd ook bij de Kamer van Koophandel en Fabrieken.

In de steenhouwerij van zijn vader maakte Joseph Mendes da Costa (1863-1939) grafzerken en gootstenen. Als kunstenaar legde hij zich toe op ornamenten en beelden en ontwierp hij ook interieurs. Mendes da Costa vond dat zijn ontwerpen niet alleen decoratief mochten zijn, ze moesten ook de functie van de ruimte ondersteunen.

Antoon Derkinderen (1859 - 1925) maakte in de Berlage Zaal de glas in loodramen met daarin 21 voorstellingen. Derkinderen was schilder, glazenier en boekbandontwerper.

Adriaan Roland Holst (1868-1938) was er van overtuigd dat kunst en cultuur hielpen om een betere en rechtvaardiger samenleving te bereiken. Hij kwam net als Berlage, uit een welgestelde familie, maar toch streed de schilder voor arbeidersrechten en solidariteit.

Lambertus Zijl (1866-1947) zelf van eenvoudige komaf, werkte Zijl zich met een studiebeurs voor de Rijksschool voor de Kunstnijverheid op tot beeldhouwer. Hij maakte deel uit van Berlage’s vaste team en ontwierp ook serviesgoed en interieursculpturen.